Uitgesproken op de ALV van 12 januari 2023 in de Petruskapel in Dordrecht
Beste mensen,
Welkom, goed elkaar hier te zien: een nieuw jaar ligt voor ons, we kijken terug op een bijzonder jaar. Om te beginnen als CDA Dordrecht, we hebben -uiteindelijk- een goed resultaat behaald bij de verkiezingen in maart, was wel spannend, maar dan heb je ook wat. En wat hebben we dan? Een mooie fractie met deels nieuwe mensen, een gemotiveerde fractie die het afgelopen jaar heeft geïnvesteerd in kennis, elkaar leren kennen en hun eigen netwerk opbouwen. En we hebben, als Dordrecht, ook een nieuw college, met een belangrijke post voor onze wethouder, Peter Heijkoop. En ik ben heel blij om te horen (en de burgemeester noemde het in zijn nieuwjaarstoespraak, dus dan is het waar, dat de sfeer in college en raad goed is en dat er goede bereidheid is er samen uit te komen. En dat is hard nodig in deze tijd.
En nog even over Peter (hij komt later): inmiddels is hij via de Vereniging Nederlandse Gemeenten heel erg betrokken (en zichtbaar!) bij de bestrijding van de armoede! Een mooie, zware taak, waar ik hem veel wijsheid bij toewens.
Ook als bestuur kijken we terug op een goed jaar met fijne samenwerking en daar gaan we gewoon mee door.
Daarnaast zijn we bezig met plannen (in een heuse denktank) om onze burgers nog beter te betrekken bij alles wat er in de stad gebeurt, dat gaat niet altijd zo snel als ik wel zou willen maar de realiteit is ook dat ieders tijd beperkt is, maar u gaat hier echt meer over horen…. En meedenken en meewerken wordt zeer op prijs gesteld, we hebben u, en ook alle anderen die er vandaag niet bij kunnen zijn, hard nodig.
Een enkele opmerking over ons ledental; we worden langzaam kleiner als lokale afdeling; mensen zeggen op vanwege de landelijke ontwikkelingen maar ook vanwege leeftijd en overlijden raken we leden kwijt; de aanwas is -helaas- beperkt, ook daar willen we komend jaar aan werken, we zijn zelf de beste ambassadeurs dus als iedereen nu komend jaar 1 nieuw lid werft gaan we de goede kant op.
Genoeg over Dordrecht: de wereld om ons heen is buitengewoon onrustig. We lijken wel te struikelen van crisis naar crisis, gezondheid (en niet alleen corona), stikstof, te kort aan woon- en opvangruimte en natuurlijk de vreselijke oorlog aan onze Europese Oostgrens. Waren we een jaar geleden nog bang voor een virus; nu is de angst voor ‘de rus’ prominent in onze hoofden en harten aanwezig. Ik heb ook geen antwoord op al deze problemen, maar hoop dat we deze wel samen kunnen aanpakken, ik refereerde al aan de nieuwjaarstoespraak van onze burgemeester: in die geest van samen de problemen aanpakken door te luisteren ‘de ander’ vooral te zien als medemens, wil ik me ook de komende periode inzetten; ik hoop dat u dat met mij doet.
Een laatste opmerking hierover: we kijken ook terug op de viering van het Kerstfeest. Na twee jaar met beperkingen was het extra mooi en betekenisvol dat we dit weer samen, met elkaar op allerlei plekken konden vieren. Gelukkig is er een eind gekomen aan isolatie en afzondering en zijn er nu op allerlei plekken in de stad ‘warme ontmoetingsplekken’; als u daar meer over wilt weten: Kees Rovers is gastheer in de stadsbibliotheek en kan daar vast mooie verhalen over vertellen.
En ik moest terugdenken aan een kerstnachtdienst in de Grote Kerk, enkele jaren geleden. Ds den Dekker. Hij las daarin woorden uit Psalm 2, ook bekend geworden door Händels bewerking in de Messiah “Why do the nations so furiosly rage’. Een paar verzen uit de NBG vertaling:
“ Waarom woelen de volken
en zinnen de naties op ijdelheid?
De koningen der aarde scharen zich in slagorde
en de machthebbers spannen samen
tegen de Heer en zijn gezalfde.
Laat ons hun banden verscheuren
en hun touwen van ons werpen!.
De psalm gaat nog verder in het beschrijven van alle nood en ellende in deze wereld zoals we die dagelijks zien.
De preek begon met de constatering die mij nog steeds raakt: “in deze wereld is dus Jezus geboren als klein en kwetsbaar kind.”
Die geboorte vieren we ieder jaar, en eigenlijk is iedere geboorte een belofte van nieuw leven en nieuwe kansen, niet de dood heeft het laatste woord, maar telkens zijn er weer nieuwe openingen naar een ander, vreedzaam leven mogelijk. (Hannah Arendt)
Dat kleine kwetsbare kind en de man die Hij geworden is, is mijn inspiratie om door te gaan met dit werk, ik hoop we dit met elkaar ook het komende jaar zullen doen.