Op 16 november zijn fractieassistente Els Teeuw en campagneleider Christiaan Merkuur op bezoek geweest bij Cees Wurth. Cees was in de jaren 70 en 80 een prominent CDA raadslid.
Na een kop koffie steekt Wurth van wal: ‘vanaf 1978 ben ik lid van het CDA. Een buurman had mij aangesproken over de mogelijkheden en het leek me wel wat. Het eerste wat me opviel was het feit dat de drie bloedgroepen (red: KVP, CU en ARP) nog moeite hadden om hun rol te bepalen. Het was nog erg zoeken naar een goede balans, zeker omdat mensen natuurlijk vanaf toen ook direct CDA lid konden worden zonder dat ze tot 1 van de 3 bloedgroepen behoorden. Dat kwam er nog eens bij. Uiteindelijk kwam ik op plaats 10 terecht. Die verkiezingen haalden we 11 zetels, dus had ik geluk.’
In het dagelijks leven is Cees voornamelijk werkzaam geweest bij Dupont op de afdeling Finance. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Cees de portefeuilles Financiën en Energie onder zijn hoede krijgt. De tijden waren echter wel anders, aldus Cees: om mijn raadswerk te kunnen doen moest ik vaak overwerken om de vergaderuren goed te maken. Ook stopte ik er veel vakantie-uren in.’
In zijn leven als raadslid heeft Cees vele onderwerpen voorbij zien komen. Hij geeft tussendoor nog een compliment voor de journalistiek van die tijd. ‘Hans Berrevoets wist altijd alles. Hij had al zaken uitgezocht en gepubliceerd voordat sommige raadsleden de ambtelijke stukken überhaupt gezien hadden.’
Voor een aantal onderwerpen had Cees speciale aandacht. Zo geeft hij bijvoorbeeld aan dat in de jaren 70 en 80 ook al werd gedebatteerd over stadsvernieuwing, een discussie die nu ook gevoerd wordt. Verder was Cees erg geïnteresseerd in het reilen en zeilen van de rekenkamer en de aanleg van de Kiltunnel. Wat betreft dat laatste onderwerp was hij ook commissielid. Cees weet de feiten nog precies: ‘de tunnel zou in eerste instantie 45 miljoen gaan kosten, maar dat bedrag werd al snel enorm overschreden. Ook de aanleg van de tolhokjes werd een drama. Men had voor die tijd high-tech machines gekocht in Spanje. Je kon er iedere Europese munt inwerpen om tol te betalen, revolutionair voor die tijd. Probleem was alleen wel dat die machines goed werkten in een droog, warm klimaat, terwijl ze hier in de regen en het kille klimaat stonden. Dat werd natuurlijk niks. Al met al liep het niet voorspoedig met de financiën. Grootste kostenpost bleek overigens de verlichting te zijn. Heel vreemd natuurlijk. Wat bleek: de lichten brandden overdag zo fel dat de rekening vlot de pan uit steeg.
Er is toen nog druk overleg gepleegd met Rijkswaterstaat, maar dat mocht niet baten.’
Cees is nog steeds erg enthousiast over zijn tijd als raadslid. Toen hij in 1986 aftrad, bleef hij verbonden met de Dordtse politiek door op te treden als coach van de nieuwe lichting CDA raadsleden, waaronder Govert Veldhuijzen. Momenteel geniet Cees van zijn pensioen.
Ter afsluiting heeft Cees nog een belangrijke tip: ‘Een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb als raadslid, is het beoordelen van mensen op de inhoud. Kijk niet naar de persoon, maar beoordeel puur de inhoud van het werk.’
We danken Cees hartelijk voor de ontvangst en het goede gesprek.