De Sportraad vergadert een aantal malen per jaar als dagelijks bestuur of als algemeen bestuur. Maar daarnaast zijn er ook thema-avonden. Deze veelal opiniërende bijeenkomsten kennen thema’s als sportaccommodaties, sport in het onderwijs enz.

Maandagavond 22 april stonden de aanstaande gemeentelijke bezuinigingen op de agenda. Nadat vierduizend Dordtenaren zich met de kieswijzer hadden uitgesproken over de bezuinigingen, is nu de beurt aan belangenorganisaties, commissies en raad.

Er was veel belangstelling voor deze sportkamer. Voorzitter Andries v.d. Graaf benadrukte dat het college weliswaar een voorstel met bezuinigingen heeft opgesteld, maar dat uiteindelijk de raad beslist. Daarom was het teleurstellend te constateren dat slechts twee fracties de moeite hadden genomen om aan te schuiven, om te horen hoe de sportwereld er zelf tegen aan kijkt. De heer Eski was er namens de PvdA en ondergetekende namens het CDA.

De voorzitter begon met een duidelijke uiteenzetting over het belang van de sport. Hij maakte nogmaals duidelijk dat sport van enorme waarde is: maatschappelijk, medisch, fysiek, geestelijk, noem maar op. Kritische geluiden in het land hebben het steeds over de risico’s van sporten, de blessures, het ziekteverzuim. Maar men mag niet vergeten dat onderzoek heeft uitgewezen dat het niet sporten uiteindelijk de maatschappij veel meer geld kost: vetzucht, overwicht, spierverslapping, botontkalking, geheugenverlies, enz. Op zich allemaal open deuren. Maar het brengt je wel bij de vraag: Waarom moet er eigenlijk bezuinigd worden? Gooien we het kind niet met het badwater weg? Zijn we uiteindelijk als maatschappij niet duurder uit?

De vergadering was wel van mening dat het moeilijk was om over de bezuinigingen te beoordelen. Goede afwegingen zijn moeilijk te maken. Er is onvoldoende inzicht in de gevolgen op de verschillende beleidsterreinen van de gemeente.

Toch werden de voorstellen één voor één besproken.

Zonder in details te treden kan wel gesteld worden dat de Sportraad heel grote moeite heeft met het schrappen van het vervoer op schoolzwemmen. Hier werd lang bij stil gestaan. Uiteindelijk zal dit betekenen dat het beleid dat een aantal jaren geleden is ingezet, namelijk geen kind mag de basisschool verlaten zonder zwemdiploma, op deze wijze aan de kant wordt geschoven. Roepen dat de scholen dit maar zelf moeten regelen is een utopie. Veel scholen zullen blij zijn met het stoppen van het schoolzwemmen. De vrijgekomen uren kunnen dan weer ingezet worden voor taal en rekenen, oftewel voor het Cito-monster. En op de ouders zelf hoef je niet altijd te rekenen, zeker niet als er behoorlijke kosten aan verbonden zijn. En in het waterrijke Dordt is zwemmen voor veel kinderen, maar ook voor volwassenen, een eerste behoefte om te overleven.

Als CDA zijn we van mening dat bezuinigingen op het schoolzwemmen door buiten de bestaande kaders te denken misschien wel zijn te vinden. Waarom zou je kinderen die al twee of meer diploma’s hebben laten schoolzwemmen? Andere vormen van bewegingsonderwijs zijn veel goedkoper. Is het niet beter om alleen de kinderen zonder diploma te laten zwemmen, maar dan op tijden buiten de schooltijden om? Denk eens aan flitscursussen in schoolvakanties, denk eens aan de uren van naschoolse opvang. Uiteindelijk ontvangt de exploitant van het zwembad jaarlijks 200.000 euro voor schoolzwemmen. Dan mag je daar ook wat voor terugvragen. En laat ouders die dat kunnen, zelf het vervoer regelen: carpoolen, eigen vervoer, openbaar vervoer, noem maar op. Het zijn vaak juist de kinderen uit de kwetsbare gezinnen die niet kunnen zwemmen. Misschien moeten we een deel van de subsidie voor het gratis openbaar vervoer dat we in Dordt kennen, aan déze ouders toewijzen. Zwemmen is een zaak van levensbelang.

De sportkamer sprak verder over subsidies, bestuurskosten, topsport, sportstimulering en nog een aantal zaken. Duidelijk werd wel dat de bezuinigingsronde de kracht van het sportwiel niet ten goede komt. Sommige spaken komen wel onder heel zware druk te staan.

In ieder geval werd mij duidelijk dat een goed sportbeleid ook een zaak van levensbelang is.

Dit was een opinierende en informerende bijeenkomst. Als de raad komende twee maanden hierover gaat beslissen, mag het grote belang van sport niet uit het oog verloren worden.