Vanavond hebben we tijdens de dodenherdenking de slachtoffers van WO II herdacht.
In de voorafgaande dienst wordt ieder jaar door de Raad van Kerken aan een lokale politicus gevraagd om enkele namen voor te lezen die symbool staan voor de Dordtse verliezen gedurende de gewelddadige oorlogsjaren. Dit jaar mocht ik de namen voorlezen in de Dordtse Kruiskerk. Met dank aan Hans Berrevoets (Voorzitter Platform Raad van Kerken) staat in dit blog een korte toelichting op de twaalf namen.
Op vier plaatsen in Dordrecht werden in de maand april in totaal acht gedenkstenen geplaatst voor woningen van waaruit mensen werden weggevoerd. Deze zogeheten ‘Stolpersteine’ liggen o.m. voor de woningen aan de Groenedijk 74, Hallincqlaan 32, Singel 172 en Johan de Wittstraat 31.
Op deze adressen woonden de volgende families:
Bernard Abraham Cohen en Elisabeth Cohen van de Groenedijk werden september 1942 in concentratiekamp Auschwitz vermoord. Van de Hallincqlaan werden Jacob Hendrik Kann en Dora Juliette Kann weggevoerd om niet meer terug te keren. Kleermaker Meijer de Liver en zijn kinderen Mozes en Rosette werden weggehaald van de Singel en kwamen in februari 1943 in Auschwitz om.
Anderen Dordtse gevallenen zijn:
Koopman Abraham Duits van de Johan de Wittstraat werd op 35-jarige leeftijd op 16 november 1944 in Neuengamme vermoord. Leendert Keesmaat wordt genoemd als één van de achttien doden uit het gedicht van Jan Campert. Hij werd op 13 maart 1941 naar de Waalsdorpervlakte gevoerd en daar werd hij gefusilleerd. Leraar Emanuel Hamburger was actief in het verzet tot hij door een leerling in december 1944 werd verraden. Hij werd op 18 februari 1945 gefusilleerd.
Tot slot de broers Christiaan (38) en Pieter van Dijk (25). Zij werden zonder bewijs, in de paniek en chaos van de eerste oorlogdagen, zonder proces in de ochtend van 12 mei 1940 door het Nederlandse leger opgepakt. Later die dag werden zij doodgeschoten op het terrein van de gasfabriek in de Bleijenhoek.
Deze Dordtenaren staan in het verliesregister op de site van het museum. Zij en de anderen slachtoffers verdienen het om ieder jaar op 4 mei herdacht te worden. Opdat wij niet vergeten.
Peter Heijkoop
