Woensdagavond 4 juni bracht de commissie Fysieke Leefomgeving van de gemeente Dordrecht een werkbezoek aan Duurzaamheidscentrum Weizigt, in de volksmond “De Kinderboerderij”. Namens het CDA was Sahin Seme aanwezig.
Na een zeer gastvrije ontvangst in het voormalige koetshuis van het centrum werden we welkom geheten door de kersverse wethouder Rik van der Linden die Weizigt in zijn portefeuille heeft zitten. Daarna was het woord aan Louise Bergenhenegouwen, directrice van het centrum, die ons aan de hand van een duidelijke presentatie liet zien welke ontwikkeling Weizigt de laatste jaren heeft doorgemaakt en welke richting het op wil. Het bezoek was niet toevallig deze periode gepland, want binnenkort moet de raad in het kader van een kerntakendiscussie ook beslissen over eventuele bezuinigingen op Weizigt. Na al diverse jaren te hebben moeten inleveren wil Weizigt niet opnieuw de pisang zijn.
Op de uitnodiging stond duidelijk vermeld dat Duurzaamheidscentrum Weizigt meer is dan alleen een stadboerderij. En dat was al snel duidelijk. Veel meer dan in het verleden heeft het centrum ook andere functies toegevoegd aan haar bestaan. Was het in het verleden vooral educatie dat voorop stond, de laatste jaren, na de opening is men veel meer de kant op gegaan van maatschappelijke duurzaamheid, zonder daarbij de educatie uit het oog te verliezen. De vraag naar educatie is alleen groter dan men kan aanbieden. Dankzij een kleine 100 vrijwilligers en dankzij diverse stagiaires slaagt men er in grote aantallen mensen te bereiken, uit heel Nederland, maar natuurlijk in de eerste plaats uit Dordt. Het bezoekersaantal is na de opening enkele jaren terug verdrievoudigd. Ondanks het sterk toegenomen bezoekersaantal is het aantal fte-plaatsen wel met 20% afgenomen vanwege allerlei bezuinigingen. De indruk is wel dat de bodem nu echt bereikt is. Juist de samenhang tussen educatie, verzorging van planten en dieren en duurzaamheid is uniek en levert grote voordelen op, ook in de exploitatie. Want de werker in de tuin, verzorgt ook de educatie en werkt mee aan de duurzaamheidsprojecten. Daarop bezuinigen betekent dat er echt gesnoeid wordt in het bestaansrecht van dit centrum.
Wel merkten de raadsleden op dat geprobeerd moet worden minder afhankelijk te moeten zijn van de gemeente. Maar wetgeving rond mogelijkheden van exploitatie van overheidsinstellingen zorgt voor veel belemmeringen, omdat men niet concurrerend mag zijn met b.v. de bestaande horeca. In dit mooie centrum, met zoveel voorzieningen, in een mooi park en met een mooie speeltuin dichtbij, zou een theehuis toch niet misplaatst zijn. Enthousiast werden we door de gedrevenheid en de passie van de medewerkers en vrijwilligers die uit de presentatie naar voren kwam.
Na afloop brachten we een bezoek aan de boerderij, “Weizigt by night”. Leuk om dat ook eens mee te maken tussen kakelende kalkoenen die net op stok waren gegaan. In de kas aanschouwden we nog een heuse bananenboom die vanwege de zachte winter echt vrucht droeg. Symbolisch? In ieder geval werd duidelijk dat Weizigt wel een pisang wil hebben, maar niet de pisang wil zijn……..Een leerzaam bezoek dat we mee zullen nemen richting de kerntakendiscussie!